Belki de en başında beri belliydi kaderimiz




Ve aslında hepsi birbirinin aynıydı



Onlar ne yapsa karizma oldu



Ufak şeylerle mutlu olabildiğimizi göremediler




Görünüşte dır dır eden hep biz idik

Her zaman nazik olmalarına rağmen anlayamadık onları

Ama mutluyuz biz

İçimiz yanınca ağlayabiliyoruz…








Erkek dünyasının savaşlarında en çok yıprananlar olsak da…










Bu görüntülerin nedeni de hiçbir zaman kadınlar olmadı…








Bunları biz öğretmedik onlara…








Biz ağlamak ister miyiz yitik canların ardından…








Bir tas yemeğe bile sevinir hale getirenler kimler sizce…







Dedim ya mutluyuz biz…



Niye mi????








Biz bu mucizenin gerçek tanıklarıyız J







Toprağa can veren su gibi, dünyaya biz can veriyoruz..







Dünya bizimle renkli…






Aile olmayı seviyoruz…









Yan yana anlamlıyız..


Geride veya ileride olmak değil önemli olan..

Bağımlı bile olsak,


özgür ruhluyuz..

Her yaşta öğrenmeye açığız…




Bırakalım erkek gününü ,kadın gününü, anneler gününü..









Tüm güzel insanlara kucaklar dolusu sevgilerimle…